حضرت زینب (س) در سال پنجم هجری از مادری چون فاطمه زهرا (س)متولد شد ودر دامان ایشان, پیامبر اسلام (ص)و حضرت علی (ع) پرورش یافت.یکی از سیره های عملی زندگی این بانوی الهی ,پرستاری و دست گیری از حال بیماران ودرماندگان بود.اتفاقات سختی که در طول حیات سراسر مرارت بار ایشان رخ داد همچون بیماری مادر بزرگوارشان ,ضربت خوردن پدر, مسمومیت برادر وبالاخره حادثه ی بزرگ کربلا ,زینب را به عنوان الگوی پرستاران معرفی کردوسالروز ولادتش به عنوان روز پرستار برگزیده شد.
حیف است که زینب سلام الله علیها را تنها پرستار بیمار خواند ,زیرا پرستاری از بیمار یکی از کوچک ترین مسوولیت های حضرت زینب سلام الله علیها بوده است, هرچند پرستاری وظیفه ی سنگین وارزشمندی است وپرستار متعهد باید با صبر وحوصله, تحمل هر نوع ناملایمت برای انجام خدمتش بنماید وچنین کاری از عهده ی هر کس برنمی آید ولی به هرحال مقام حضرت زینب آن قدر والا وعظیم است که او را پرستار نهضت وانقلاب اسلامی باید بنامیم, زیرا این پرستاری به مراتب مهم تر وسرنوشت سازتر از پرستاری بیمار بود.زینب نقش نگهداری از قیام خون بار حسینی را برعهده داشت که قطعا اگر او این بار را بر دوش نمی گرفت خون سالار شهیدان پایمال می شد وبسیار دشوار نهضت ابی عبدالله را به مردم اعلام وابلاغ می گردید.