مختصری درباره کوهبنان

وجه تسمیه کوهبنان 

کوهبنان مرکب از دو لغت “کوه”و “بنان”همان پسته کوهی بنابرای یعنی محل رویش درختان پسته کوهی شاید از نامهای دیگر مانند کهبنان،کوبنان،کوبنات،کهستان،کوهستان ه در تاریخ نام برده شده است مارکوپلو  جهانگرد ونیزی در سفرنامه خود از این شهر به نام کبنان(cobenan)یاد کرده است.عده ای براین باورند که چون بلندترین نقطه مرزی کرمان کوه کوهبنان بوده است و زمان قدیم افرادی از طرف حکومت برای دیدبانی بر بالای کوه مستقر بوده‌اند، که به آنان کوه‌بانان می‌گفته‌اند به همین علت نام این محل را کوه‌بنان نامیده‌ اند

آب و هوا


آب و هوای کوهبنان نیمه بیابانی که بر اساس طبقه بندی متخصصین انجام گرفته است 

مشخصه این نوع آب و هوا،‌ تابستانهای معتدل و زمستانهای سرد و خشک می‌باشد بخشی از توده‌های هوای مرطوب که موجب نزول بارندگی در این ناحیه می گردد، توده‌های هوای مرطوب مدیترانه است که از مرزهای غربی کشور گذشته و وارد فلات مرکزی ایران می گردد. جریانهای مذکور در طول مسیر و در برخورد با ارتفاعات زاگرس بخشی از رطوبت خود را از دست می‌دهد و زمانی که به این ناحیه می‌رسد قدرت باران‌زایی قابل توجهی ندارد.

 

ضمناً توده‌هایی با منشأ سیبری نیز منطقه را تحت تأثیر قرار می‌دهند، لیکن  به علت بعد مسافت دارای رطوبت کافی نیستند و تنها در بعضی سالها موجب یخبندان و سرمای شدید می‌گردند.

 

متوسط بارندگی ۳۲ برابر ۱/۱۴۶ میلی متر بوده است.

بیشترین نزولات در طول سال مربوط به دیماه و حداقل آن مربوط به ماههای تابستان است.

 

دمای هوا

از اطلاعات بدست آمده سردترین  ماه سال دیماه و گرمترین ماه تیرماه است. همینطور حداقل مطلق یا کمترین درجه‌ حرارت منهای ۱۶ درجه‌ سانتیگراد (۱۶-) و حداکثر ۳۸ درجه سانتیگراد بوده و متوسط درجه حرارت در همین دوره ‌۱/۱۴ درجه‌ سانتیگراد محاسبه شده است و بطور متوسط تعداد روزهای یخبندان ۷۵ روز در طول سال می‌باشد.

ناهمواریها

منطقه کوهبنان قسمتی از ضلع شمال غربی بزرگ ناودیس منطقه کرمان را تشکیل می‌دهد که از نوع رسوبات و نحوه‌ چین خوردگیها بسیار متنوّع است، بطوری که از قدیمی ترین رسوبات تا جدیدترین آنها در مقاطع متعددی که در جهات مختلف از بزرگ ناودیس مذکور تشکیل شده قابل رؤیت است، ولی به علت فعالیتهای تکنونیک و گسل خوردگیهای فراوان، در هم ریختگی طبقات طوریست که تشخیص این لایه  و طبقه بندی‌های زمین به سهولت امکان پذیر نیست.

 

در مشرق کوهبنان کوه سرخ‌رنگی واقع است که به کوه سرخ مشهور است و در جنوب نیز کوه جور است که رودخانه‌ای از آن منشأ می‌گیرد و اخیراً در مسیر آن  سد خاکی احداث شده است.

گُسل کوهبنان جزء ‌هفت گسل فعّال ایران طی هزاران سال اخیر بوده‌است که نقش مهمی در زلزله خیزی منطقه دارد.

 

منابع آب

منطقه کوهبنان در ناحیه‌ جنوب شرقی ایران و به فاصله هشتاد کیلومتری شرق کویر لوت واقع شده و با فاصله زیاد از منابع تأمین رطوبت،‌  بارندگی قابل توجهی ندارد.

در این منطقه  رودخانه‌ای که دارای جریان آب دایم باشد وجود ندارد و صرفاً تعدادی مسیل کوچک و بزرگ در ارتفاعات محدوده ملاحظه می‌شود که اکثراً  پتانسیل آبی قابل توجهی ندارند.

ارتفاعات این ناحیه از تشکیلات کرتاسه و رسوبات  ژوراسیک بوجود آمده و تشکیلات مذکور اصولاً فاقد  نفوذ پذیری مؤثر می باشد.

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *